Zgodnie z art. 152 § 2 k.k. kto udziela kobiecie ciężarnej pomocy w przerwaniu ciąży z naruszeniem przepisów ustawy lub ją do tego nakłania podlega karze pozbawienia wolności do lat 3.
Kobieta ciężarna nie odpowiada karnie za przerwanie ciąży, natomiast udzielenie jej pomocy w takim działaniu z naruszeniem przepisów ustawy, odpowiada w pełni pomocnictwu w znaczeniu art. 18 § 3 k.k31.
Sprawca odpowiada karnie bez względu na to, czy pomoc wzbudziła w kobiecie ciężarnej zamiar aborcji czy tylko upewniła w chęci wykonania tego zabiegu.
Pomoc w przerwaniu ciąży może być zrealizowana w różny sposób np. poprzez dostarczenie narzędzi służących do tego celu, ale także rady lub informacji.
Wyrok Sądu Apelacyjnego w Katowicach z 30 września 2008 r., sygn. akt II AKa 231/08
Takim działaniem może być już tylko udzielenie kontaktu telefonicznego do osoby przeprowadzającej zabiegi przerwania ciąży z naruszeniem przepisów ustawy.
„ (…) istotne jest to, że oskarżony wiedząc o wczesnoporonnych właściwościach leku «(…)», sprzedawał go wyłącznie w celu, o którym mowa w art. 152 § 2 k.k., a więc w celu udzielenia kobietom ciężarnym pomocy w przerwaniu ciąży z naruszeniem przepisów ustawy z dnia 7 stycznia 1993 r. o planowaniu rodziny, ochronie płodu ludzkiego i warunkach dopuszczalności przerywania ciąży (Dz.U. z 1993 r. nr 17, poz. 78, ze zm.)”
Wyrok Sądu Apelacyjnego w Szczecinie z 14 kwietnia 2016 r., sygn. akt II AKa 36/16
Reklama środków poronnych
Kolejnym problemem związanym z nielegalną dystrybucją środków poronnych jest ich naruszająca polskie prawo reklama.
Reklamą produktu leczniczego jest działalność polegająca na informowaniu lub zachęcaniu do stosowania produktu leczniczego, mająca na celu zwiększenie: liczby przepisywanych recept, dostarczania, sprzedaży lub konsumpcji produktów leczniczych.
Art. 52 ust. 1 ustawy z dnia 6 września 2001 r. – Prawo farmaceutyczne
Reklamą produktu leczniczego będzie także działalność pozornie posiadająca cechy neutralnej informacji, lecz w rzeczywistości ukierunkowana na zachęcenie odbiorców do zakupu danego produktu.
Przykład z broszury organizacji proaborcyjnej:
Za prowadzenie nielegalnej reklamy leków przewiduje się sankcje karne
Rozwiązanie to podyktowane jest potrzebą „zabezpieczenia społeczeństwa przed wpływem reklamy w zakresie stosowania produktów leczniczych; stosowanie produktów leczniczych powinno być uzależnione od wskazań i zaleceń lekarza, a nie sugestii reklamy”
L.Wilk, komentarz do art. 129, [w:] Prawo farmaceutyczne. Komentarz, [red.]L. Ogiegło, Warszawa 2018, nb. 1.
Należy podkreślić, że w Polsce żaden produkt leczniczy nie uzyskał dopuszczenia do obrotu ze wskazaniem do aborcji (jako środek poronny)
Zawarcie w treści reklamy informacji dotyczących wskazań, które wykraczają poza oficjalnie zarejestrowany i zawarty w charakterystyce zakres wskazań danego produktu leczniczego zawsze będzie wyczerpywało przedmiotowe znamiona czynu zabronionego opisanego w art. 129 ust. 2 pkt2 PrFarm.
Wyrokiem z 22 października 2020 r. Trybunał Konstytucyjny w istocie przesądził o bezprawności dokonanych w majestacie prawa, kilkunastu tysięcy terminacji nienarodzonych dzieci w oparciu o tzw. przesłankę eugeniczną.
Orzeczenie to stanowi również jasny sygnał dla organów ścigania do szczególnego wzmożenia wysiłku dla ochrony życia nienarodzonych dzieci.
